General Ward

Maaha,

Deze middag weer een blog vanuit het heerlijke warme Ghana. Afgelopen week liepen ik stage op de General Ward. Hier liggen mannen en vrouwen op aparte zalen, maar veel privacy is er verder niet echt. In ieder geval niet zoals in Nederland. Mensen wassen zich gewoon op hun bed, zonder enige afscherming en schamen zich ook nergens voor (althans zo lijkt het…). Je moet er eerst even aan wennen, maar nu is het al gewoon voor me en kijk ik er niet meer raar van op.

Op deze afdeling ben je met name bezig met de schoonmaak, medicijnen klaar maken en toedienen en wondbehandeling (zoals op veel afdelingen). En ik kan je zeggen die wonden zien er niet lekker uit en ruiken ook zeker niet lekker. Toch raak je er wel aan gewent, na een paar keer kijken en het is leuk om te zien hoe de wonden hier worden behandeld.

Op maandag, dinsdag en woensdag zijn de fysiotherapie studenten er ’s morgens ook. Hoewel ik soms een beetje zat van hun gezeur word (ze blijven maar vragen of ze mee mogen naar Nederland) is het ook wel fijn dat ze er zijn want dan gaat de schoonmaak een stuk sneller dan wanneer je het in je eentje doet;).

Ook kreeg ik van een van mijn collega’s koko aangeboden, dat is een soort pudding/drankje gemaakt van mais, peper en nog meer prut. Nou ik kan je zeggen, lekker is anders. Gelukkig hoefde ik niet alles op te eten, ik denk ook niet dat ik dan alles binnen had gehouden, brrr… Maar vooruit ik heb het in ieder geval geprobeerd en weet dus dat dit niet iets voor mij is.

Gisteren zijn we met z’n 4en wezen zwemmen bij een luxe hotel in Sunyani, heerlijk! Het was niet groot, maar lekker om even te kunnen zwemmen, af te koelen en te genieten van de zon. Toen we aankwamen zagen we alleen maar zwarte mannen in het zwembad drijven. Ohh nee moeten wij daar bij in? Nadat we er toch maar bij in waren gesprongen en heerlijk waren afgekoeld heeft Ellen een van de jongens zwemles gegeven. Hij beweerde dat hij niet kon zwemmen, maar pak hem zijn zwemband af en hij zwemt gewoon rustig naar de kant toe, hoezo ik kan niet zwemmen…. Ook Jess stond nog even goed in de spotlight nadat ze een flinke smakkerd maakte toen ze het zwembad uit kwam, hilarisch ik verdronk bijna van het lachen. Gelukkig konden we er allemaal wel om lachen en is Jess nog helemaal heel.

Na het zwemmen hebben we nog even wat gegeten bij het hotel, patat, cheeseburger en pizza, wat was dat lekker, gewoon genieten daar in Sunyani.

Vanmorgen zijn we weer naar een kerkje geweest met de taxichauffeur die ons gisteren naar huis heeft gebracht. Natuurlijk duurde de dienst weer een Ghanese 1,5 uur (3 uur dus) en konden we van het twi ook niet veel maken. Toch vond ik het wel leuk om te zien hoe mensen hier helemaal ‘los’ kunnen gaan voorin de kerk (ja ook wij hebben weer een rondje gedanst) en te zien hoe hier de kerkdiensten verlopen . Het was erg warm en we waren blij dat we na 3 uur eindelijk weer even naar buiten konden. Hier hebben we nog een uur in de auto zitten broeien totdat we terug naar huis konden omdat onze taxichauffeur een van de oudsten was in de kerk en dus nog een aantal dingen moest bespreken.

Ellen en Anette hebben net zelf Yam gemaakt. Voor onze eerste zelf gemaakte Yam vond ik het goed smaken!

Liefs Mathilde